Monthly Archives: August 2021

“หลี่ว์ต้งปิน” หรือ “ลื่อตั่งปิง” (吕洞宾) หนึ่งในโป๊ยเซียน ทางลัทธิเต๋าเทิดทูนท่านเป็น “ฉุนหยางจู่ซือ” (纯阳祖师) มีเรื่องเล่ากันว่า หลี่ว์จู่ (ลื่อโจ้ว) จัดเป็นเซียนที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากที่สุด เป็นที่รู้จักของชาวบ้านมากที่สุด มีตำนานเรื่องราวเกี่ยวกับหลี่ว์ต้งปินมากกว่าเซียนองค์อื่น ๆ เป็นเซียนที่มีบุคลิกสำอางและกรุ้มกริ่ม ตลอดจนยังมีความองอาจห้าวหาญจนเป็นที่เลื่องลือ ในยามปกติจะสะพายกระบี่ไว้กลางหลัง และออกท่องเที่ยวไปทั่วทุกแว่นแคว้น joker123 ตามตำนานเล่าขานกันว่า หลี่ว์ต้งปินเกิดในสมัยราชวงศ์ถัง มีชื่อเดิมว่า “หลี่ว์เอี๋ยน” (吕岩) บ้างก็ว่าเดิมท่านแซ่หลี่(李) แต่เมื่อตอนสมัยพระนางบูเช็คเทียนขึ้นครองราชย์ หลี่ว์ต้งปิน จึงได้หลบลี้หนีภัยทางการเมือง และได้เปลี่ยนแซ่เป็นแซ่หลี่ว์(吕) ที่มีเสียงคล้ายคลึงกัน มีเรื่องเล่ากันอีกว่า หลี่ว์ต้งปินเคยไปสอบเพื่อรับราชการในตำแหน่งจิ้นซื่อ(进士) แต่สอบตก สร้างความเสียอกเสียใจให้แก่ท่านเป็นอย่างมาก จึงได้ออกเดินทางร่อนเร่พเนจรไปเรื่อย ๆ และได้มาพานพบกับจงหลีเฉวียน (หั่งเจ็งลี้) จึงได้ปรับทุกข์ให้ฟังถึงความอาภัพโชค … Continue reading →

“เฉากั๋วจิ้ว” หรือ “เชาก๊กกู๋” (曹国舅) หนึ่งในโป๊ยเซียน คำว่า “กั๋วจิ้ว(ก๊กกู๋)” นั้นไม่ใช่ชื่อของท่าน แต่เป็นตำแหน่งบรรดาศักดิ์หมายถึง “พี่ชายของพระมเหสี” จริง ๆ แล้วท่านมีชื่อเดิมว่า “เฉาอี้” (曹佾) หรือ “เฉากงป๋อ” (曹公伯) บ้างก็ว่าชื่อ “เฉาจิ่งซิว” (曹景休) ทั้งนี้ตามบันทึกกล่าวว่า เฉาอี้ (เฉากั๋วจิ้ว) เป็นบุตรชายของแม่ทัพเฉาปิน joker123 ต่อมา น้องสาวของท่านได้ถวายตัวเข้าวังและกลายมาเป็นพระมเหสี (ฮองเฮา) ของซ่งเหรินจงฮ่องเต้แห่งราชวงศ์ซ่ง(ซ้อง) ฐานะของท่านจึงกลายเป็น “กว๋อจิ้ว(ก๊กกู๋)” หรือพี่ชายของพระมเหสีเพราะเหตุนี้ บุคลิกลักษณะของเฉากั๋วจิ้วจะเป็นภาพลักษณ์ของชายกลางคนผู้สวมชุดขุนนาง มือข้างหนึ่งจะถือของวิเศษคือ ป้ายหยก(玉板) หรือที่เรียกว่า “อินหยางป่าน” (阴阳板) มีลักษณะเหมือนแผ่นป้ายคู่ … Continue reading →

“จางกั๋วเหล่า” หรือ “เตียก้วยเล่า” (张果老) หนึ่งในโป๊ยเซียน นับเป็นเซียนที่อาวุโสที่สุดในกลุ่มเซียนทั้งแปด มีนามเดิมว่า “จางกั่ว” (张果) แต่เนื่องจากเป็นผู้เฒ่าที่อาวุโสที่สุดในแปดเซียน ชาวบ้านจึงเพิ่มคำว่า “เหล่า”(老) ซึ่งหมายถึง “ชรา” เติมท้ายลงไป กลายเป็น “จางกั๋วเหล่า” joker123 ของวิเศษประจำตัวของจางกั๋วเหล่าคือ “อวี๋กู่” (渔鼓) บุคลิกลักษณะของจางกั๋วเหล่า นอกจากเป็นนักพรตเฒ่าชราผมขาว หนวดเคราขาวโพลนแล้ว ยังมีลาคู่ใจซึ่งเป็นลาประหลาดที่มีลักษณะพิเศษคือ แม้มันเดินไปข้างหน้าแต่หันศีรษะไปข้างหลังตลอดเวลา ลาตัวนี้เชื่อกันว่าเป็นลาวิเศษ เพระเมื่อไม่ใช้ก็จะสามารถกลายร่างพับเก็บเป็นกระดาษได้ หากจะเรียกใช้ ก็ใช้น้ำพ่นใส่ กระดาษก็จะคืนร่างเป็นลาดังเดิม ในตำนานเกี่ยวกับจางกั๋วเหล่ากล่าวว่า เป็นบุคคลในราชวงศ์ถัง ท่านได้จำศีลบำเพ็ญเพียรที่ภูเขาจงเถียวซานจนบรรลุกลายเป็นเซียน ในบันทึกถังซูได้กล่าวว่า พระนางบูเช็กเทียนทรงรับรู้กิตติศัพท์ของจางกั๋วเหล่าจึงรับสั่งเชิญท่านเข้าวังแต่ถูกปฏิเสธ ต่อมา ในรัชสมัยถังเสวียนจงฮ่องเต้ได้เชิญท่านอีกครั้ง สล็อต จางกั๋วเหล่า … Continue reading →

“จงหลีเฉวียน” (钟离权) หรือ “ฮั่นจงหลี” หรือ “หั่งเจ็งลี้” (汉钟离) หนึ่งในโป๊ยเซียน บางแห่งยกให้ท่านเป็นผู้นำหรือหัวหน้าของเซียนทั้งแปด ทางลัทธิเต๋าเรียกท่านว่า “เจิ้งหยางจู่ซือ” (正阳祖师) joker123 บุคลิกลักษณะของจงหลีเฉวียนจะเป็นชายร่างอ้วนใจดี ไว้ผมมวยสองข้างศรีษะ เปิดเสื้อเปลือยหน้าท้องอันอ้วนพลุ้ย มือถือพัดใบกล้วยขนาดใหญ่ ตามตำนานเล่าว่า ชื่อแซ่เดิมคือ “เซี่ยจงหลี” (夏钟离) ฉายา “เจิ้งหยางจื่อ” (正阳子) เชื่อกันว่า ท่านเกิดในสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันออก หรือตงฮั่น เป็นบุตรชายของแม่ทัพจงหลีจังว่ากันว่า วันที่ท่านคลอดมามีแสงสว่างเจิดจ้าไปทั่วกองทัพทหาร สร้างความโกลาหลไปทั่วเพราะคิดว่าไฟไหม้ค่าย แต่พอรู้ความจริงก็รู้ว่า นี่คือ นิมิตของยอดคนในภายหน้า ต่อมาเมื่อเติบใหญ่จึงได้ดำรงตำแหน่งแม่ทัพเอกแห่งราชวงศ์ฮั่น และได้ออกศึกแทนบิดา สาเหตุนี้เองที่คนทั่วไปจึงมักเรียกท่านว่า “ฮั่นจงหลี” หมายถึง จงหลีในสมัยราชวงศ์ฮั่น ตำนานเกี่ยวกับจงหลีเฉวียนเล่าว่า … Continue reading →

“หลี่เถียไกว่”หรือ “ลี้ทิไกว้” (李铁拐) หนึ่งในโป๊ยเซียน บ้างก็เรียกว่า “เถียไกว่หลี่ (ทิไกว้ลี้)” คำว่า “เถียไกว่(ทิไกว้)” นั้นไม่ใช่ชื่อ แต่เป็นฉายานาม ทั้งนี้เพราะคำว่า “เถียไกว่”(铁拐) แปลว่า ไม้เท้าเหล็ก มาจากลักษณะของเซียนผู้นี้ที่มีขาข้างหนึ่งพิการและใช้ไม้เท้าเหล็กคอยค้ำพยุงเวลาเดิน จึงกลายเป็นที่มาของคำเรียกขานของคนจีนว่า “หลี่ไม้เท้าเหล็ก” หรือ “หลี่เถียไกว่” joker123 ตำนานเรื่องเล่าของหลี่เถียไกว่มีความแตกต่างกันอยู่มากมายหลายฉบับด้วยกัน บ้างว่าท่านเป็นคนในสมัยราชวงศ์สุย มีนามเดิมว่า “หลี่หงสุ่ย” (李洪水) บ้างก็ว่า ท่านเกิดในสมัยราชวงศ์ถังมีนามเดิมว่า “หลี่เสวียน” (李玄)รวมทั้งตำนานที่ว่าท่านน่าจะเกิดในยุคชุนชิวหรือราชวงศ์โจวตะวันตก และเป็นศิษย์เอกของปรมาจารย์เล่าจื๊อผู้ก่อตั้งลัทธิเต๋า ในนิทานชาวบ้านยังเล่าขานว่า หลี่เถียไกว่นั้นคือผู้นำหรือหัวหน้าของโป๊ยเซียน ไม่ใช่จงหลีเฉวียน แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ทุกตำนานกล่าวไว้ตรงกันก็คือ หลี่เถียไกว่นั้นเดิมทีเป็นบุรุษหนุ่มรูปงามและมีใบหน้าอันหล่อเหลา เขามีความเลื่อมใสในลัทธิเต๋าจึงได้ครองตัวอยู่เป็นโสด อีกทั้งยังไม่ยึดติดกับลาภยศชื่อเสียงใด ๆ ต่อมา … Continue reading →

“โป๊ยเซียน” (八仙) เป็นการออกเสียงในสำเนียงแต้จิ๋วที่คนไทยคุ้นเคยกัน แต่ถ้าเป็นสำเนียงจีนกลางจะออกเสียงว่า “ปาเซียน” คำว่า “ปา”(โป๊ย) หมายถึงเลข 8 ส่วน คำว่า “เซียน” ก็คือผู้วิเศษตามความเชื่อของจีน joker123 คติความเชื่อเรื่องโป๊ยเซียนเป็นความเชื่อของลัทธิเต๋า ซึ่งเป็นกลุ่มเทพเจ้าที่นิยมนับรวมกันทั้ง 8 องค์ ดูจะเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางในปัจจุบัน สัญลักษณ์ของโป๊ยเซียนจะมีความหมายถึง “ความสุข ความโชคดี และขออำนวยพรให้มีอายุยืนยาว” สำหรับในวัฒนธรรมจีนแล้ว ภาพวาดและงานศิลปหัตถกรรมต่าง ๆ เกี่ยวกับ “โป๊ยเซียน” (八仙图) และ “โป๊ยเซียนข้ามทะเล” (八仙过海) ดังนั้น เมื่อเห็นภาพโป๊ยเซียน ณ ที่ใด นั้นก็คือสัญลักษณ์แทนความหมายถึงการอวยพรให้ท่านสุขสมหวังในชีวิต และมีอายุมั่นขวัญยืนนั้นเอง ตำนานเกี่ยวกับโป๊ยเซียนนั้นมีอยู่หลายตำนาน แต่ละยุคแต่ละสมัยก็แตกต่างกันออกไป … Continue reading →

“หลันไฉ่เหอ” หรือ “น้าไช่ฮั้ว”(蓝采和) หนึ่งในโป๊ยเซียน นับเป็นเซียนที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และมีอุปนิสัยตลอดจนพฤติกรรมแปลก ๆ ในตำนานหลายฉบับกล่าวว่า หลันไฉ่เหอเกิดในสมัยราชวงศ์ถัง (บ้างว่าในสมัยห้าราชวงศ์หรืออู่ไต้) มีบุคลิกแปลกประหลาดคือ จะสวมใส่เสื้อผ้าขาดกะรุ่งกะริ่ง และสวมรองเท้าข้างเดียว joker123 ปกติหลันไฉ่เหอมักจะชมชอบถือกรับไม้ยาว 3 ฉื่อ (ประมาณ 3 ฟุต) ร้องเพลงขับขานไปตามถนนหนทางหรือในตลาดอย่างสบายอารมณ์ แต่เขาไม่ใช่ขอทาน เพราะหากมีผู้ใดให้เงินมา เขาก็จะเอาไปมอบให้แก่คนยากไร้แทน เนื้อเพลงของหลันไฉ่เหอที่ร้องขับขานก็ไม่ใช่เพลงขอทานทั่วไป แต่เป็นเพลงที่มีคติสอนใจและเตือนใจผู้คนให้หมั่นทำความดี พฤติกรรมอื่น ๆ ก็ยิ่งไม่เหมือนใคร ในฤดูหนาวก็ชอบไปนอนกลางหิมะ ดังนั้น จึงยากจะมีใครเข้าใจในตัวเขา และยากจะหาร่องรอยเพื่อพบพานได้โดยง่าย เพราะหลันไฉ่เหอจะออกเดินทางไปเรื่อย ๆ ไปในทุกหนทุกแห่ง แผ่นดินอันกว้างใหญ่ก็คือบ้านของเขา ว่ากันว่า มีอยู่วันหนึ่งเซียนทั้งสองคือ จงหลีเฉวียน(หั่งเจ็งลี้)และ … Continue reading →

“สองเทพเหอเหอ” (和合二圣) ได้แก่ “สือเต๋อ”(拾得) และ “หันซาน” (寒山) ภาพสองเทพเหอเหอ หรือ “เหอเหอเอ้อเซิ่ง” (和合二圣) มีความหมายว่าสองเทพแห่งความรักใคร่ปรองดอง ทั้งสองเทพนี้มักเรียกย่อ ๆ ว่า “เหอเหอ” (หากออกเสียงสำเนียงที่ถูกต้องจะเรียกว่า เหอเหอะ) ภาพของทั้งสองจะอยู่คู่กันเสมอ นับเป็นภาพสัญลักษณ์แห่งความรักกลมเกลียว joker123 และเป็นภาพที่มีความหมายที่ดีสำหรับการส่งมอบให้เป็นของขวัญแก่คู่บ่าวสาวในวันแต่งงานมากที่สุด เพราะการแต่งงานก็คือการใช้ชีวิตคู่อยู่ร่วมกันของคนสองคน ที่จำเป็นต้องรักใคร่ปรองดองจึงจะฟันฝ่าอุปสรรคร่วมกันไปได้ ตามบันทึกประวัติศาสตร์กล่าวกันว่า ความนิยมในการบูชาเทพเหอเหอ เริ่มครั้งแรกในสมัยราชวงศ์ชิง รัชสมัยของหย่งเจิ้งฮ่องเต้ ภาพลักษณ์ของสองเทพเหอเหอจะมีทั้งภาพของเด็กผู้ชายสองคน และมีบ้างที่วาดเป็นภาพภิกษุชราสองรูป ทั้งสองต่างมีสีหน้ายิ้มแย้ม คนหนึ่งจะถือกล่องทรงกลมหรือตลับ (ภาษาจีนเรียกกล่องหรือตลับนี้ว่า เหอ (盒)) ส่วนอีกคนจะถือดอกบัว (ภาษาจีนเรียกดอกบัวว่า เหอ (荷)) การที่คำทั้งสองล้วนแต่อ่านว่า … Continue reading →

“เทพธิดาหมากู” (麻姑) เป็นชื่อนางฟ้าที่มีชื่อเสียงมากที่สุดองค์หนึ่งของจีน เป็นนางฟ้าที่มีที่มาจากคติลัทธิเต๋า ภาพลักษณ์ของหมากูจึงเป็นนางฟ้าผู้เลอโฉม ที่คงความงามและสดสวยอยู่ตลอดกาล การส่งมอบรูปวาดของหมากูจึงเป็นที่พึงใจของผู้รับเป็นยิ่งนัก เพราะเป็นเสมือนการอวยพรชมเชยให้เธอมีความงามอันเป็นอมตะดังนางฟ้าหมากู (ด้วยเหตุนี้ การมอบรูปหมากูเป็นของขวัญหรือภาพอวยพรจะต้องใช้กับผู้หญิงเท่านั้น ห้ามใช้กับผู้ชายเป็นอันขาด) joker123 ในประวัติจริงของนางฟ้าหมากู เชื่อกันว่านางมีตัวตนอยู่จริงในช่วงราชวงศ์ฮั่นตะวันออก (东汉) เล่าขานกันว่า เมื่อครั้งที่นางเป็นมนุษย์นั้น เป็นหญิงสาวสะคราญโฉมและจิตใจงดงาม มีผมที่ยาวสลวยและเล็บที่ยาวงาม ครั้งหนึ่ง ผู้เป็นบิดาคือ “หมาชิว” (麻秋) ซึ่งเป็นขุนนางในราชสำนัก ได้รับพระบัญชาจากฮ่องเต้ให้คุมคนงานไปสร้างกำแพงเมือง บิดาของนางได้เฆี่ยนตีคนงานให้เร่งทำงานอย่างหามรุ่งหามค่ำ กว่าจะให้คนงานพักก็ถึงรุ่งเช้าทุกครั้ง ทำให้หมากูเกิดจิตเวทนา จึงคิดอุบายเลียนเสียงไก่ขันเพื่อให้คนงานได้มีโอกาสนอนหลับพักผ่อนเร็วขึ้น นานเข้า ก็เกิดความน่าสงสัยในเหตุดังกล่าว เมื่อความลับนี้ล่วงรู้ถึงหูของหมาชิวผู้เป็นบิดา จึงเกิดความโกรธ และติดตามจับบุตรสาวมาลงทัณฑ์ หมากูได้รับความช่วยเหลือให้หลบหนีพ้นไปได้และหนีเข้าไปในหุบเขา ทำให้บิดาของนางโกรธแค้นมากขึ้นและสั่งเผาภูเขาลูกนั้นลุกไหม้เป็นเถ้าถ่าน ซึ่งทุกวันนี้ยังมีภูเขาลูกนี้อยู่เรียกกันว่า “ภูเขาหมากู” หรือ “หมากูซาน” … Continue reading →

“นางฟ้าโปรยดอกไม้” หรือ “เซียนนวี่ ซ่านฮัว” (仙女散花) บ้างเรียกว่า “เทียนนวี่ ซ่านฮัว” (天女散花) ทั้งสองคำต่างล้วนมีความหมายเดียวกัน ภาพสิริมงคลของนางฟ้าจะแสดงออกในลักษณะของเทพธิดาผู้งดงาม กำลังโบยบินอยู่บนท้องฟ้าท่ามกลางหมู่มวลเมฆ และร่ายรำพร้อมทั้งโปรยดอกไม้จากฟากฟ้าลงมาสู่แดนดิน นับเป็นภาพแห่งความงดงามที่ติดตาตรึงใจกับชาวจีนมานานแสนนาน joker123 ดังนั้น ภาพ “นางฟ้าโปรยดอกไม้” จึงถูกใช้เป็นภาพสัญลักษณ์แห่งการอำนวยพร ดอกไม้จากสวรรค์ที่โปรยลงมา เปรียบได้กับการประทานส่งความสุขมอบให้แด่มนุษย์ทุกรูปนาม ในปัจจุบันนี้ คำว่า “นางฟ้าโปรยดอกไม้” ไม่เพียงแต่ปรากฏในภาพวาดจิตรกรรมอันเป็นสัญลักษณ์มงคลแห่งการอำนวยพรเท่านั้น แต่ยังนิยมใช้ในการร่ายรำทางนาฏศิลป์จีน และการแสดงอุปรากรจีนอีกด้วย นอกเหนือจากนี้ ยังมีภาพลักษณ์มงคลเกี่ยวกับนางฟ้าอีกภาพหนึ่งที่นิยมใช้แขวนประดับและส่งมอบอวยพรต่อกันและกันคือ ภาพ “เจ็ดนางฟ้า” (七仙女) หรือ บ้างก็เรียกกันว่า “เจ็ดนางฟ้าคะนึงถึงแดนดิน” (七仙女思凡) กล่าวกันว่า นางฟ้าทั้งเจ็ดเป็นพระธิดาของอวี้ฮว๋างต้าตี้ (玉皇大帝)หรือที่เราเรียกกันว่า “เง็กเซียนฮ่องเต้” … Continue reading →